لینوکس، امنیت، آزادی، زندگی و دیگر هیچ!

خواندن این پست 3 دقیقه وقت میگیره.

کمی عنوان این پست عجیب غریبه،اینا چیزایی بود که بعد از کلمه ی لینوکس سریع به ذهنم رسید.

تصمیم گرفتم ابتدا کمی در مورد محیط کارم بگم. بعد از سخت افزار مناسب به اولین چیزی که نیاز داریم سیستم عامل هست. در دنیای کامپیوتر، برای کامپیوتر های شخصی سه تا سیستم عامل مطرح داریم، مک او اس(macOs) ، ویندوز(Windows) و لینوکس.(Linux) البته فکر کنم کلمه ی سیستم عامل، کلمه ی مناسبی نبود شاید سه خانواده ی سیستم عامل کلمه ی بهتری بود. هر سه خانواده هم برتری ها و طرفداران خودشونو دارن. من با همشون کم و بیش کار کردم البته با مک خیلی کمتر نسبت به ویندوز و لینوکس.


راستش من هیچ وقت از محصولات اپل خوشم نیومده ، قطعاً در زمینه ی طراحی، امکانات و کیفیت حرف های زیادی برای گفتن دارند اما من یک مشکل بزرگ با محصولات اپل دارم. از نظر من هر کدام از محصولات اپل محدودیت های عجیب و غریبی دارن محدویت های که هنگام کار کردن به من حس یک زندانی را میدهد. سیستم عامل مک مثل لینوکس بر پایه ی سیستم عامل Unix ساخته شده اما هرچی لینوکس به سمت آزادی و متن باز بودن رفته مک مسیر برعکسش رو رفته که برای من اصلا خوشایند نیست و هیچ وقت به این فکر نکردم که یکروزی از سیستم عامل مک استفاده کنم.

 

سیستم عامل های مایکروسافت را از همه بیشتر باهاشون کار کردم از زمانی که داس و ویندوز ۳.۱ وجود داشت تا الان که ویندوز ۱۰ آمده. تقریباً با تمام نسخه های ویندوز کار کردم ولی خوب با هرکدومشون یک مشکلی داشتم از ویروس گرفتن و کرک کردن و خراب شدن و کند شدن و بلو اسکرین تا الان که ویندوز ۱۰ هر وقت بخواهد برای خودش آپدیت میکنه و به هیچ زبونی نمیشه حالیش کرد آپدیت نمی خواهم(آخرین باری که آپدیت کرد مجبور شدم از اول ویندوز نصب کنم!) البته ویندوز هم مزایایی خودشو داره و من فقط از مشکلاتش گفتم.

 


حدود سه سال پیش بود که تصمیم گرفتم بیام سراغ لینوکس.لینوکس چیزای داره که منو به سمت خودش جذب کرد. رایگانه، اپن سورسه، کامند لاین قدرتمندی داره، کمتر جایی میشه که محدودت کنه و میشه باهاش هر کاری کرد. شاید از نظر رابط کاربری گرافیکی در حد ویندوز و مک نباشه و ضعف های داشته باشه اما برای من اینقدر برتری نسبت به ویندوز و مک داره که الان شده سیستم عامل اصلی من.
لینوکس توزیع های زیاد و مختلفی داره در واقع بهتر بگم چندین دسته ی اصلی داره که بقیه ی توزیع ها بر پایه آنها توسعه یافته.
روزی که می خواستم بیام به سمت لینوکس، توزیع های مطرح تر و معروف تر را امتحان کردم. از توزیع های بر پایه ی دبیان(Debian)، دبیان، اوبونتو(Ubuntu)، مینت(Mint)، از توزیع های بر پایه ی رد هت(Red hat)، سنت او اس(CentOs)، فدورا(Fedora) و اپن سوزه(openSUSE) که بر پایه ی سوزه(SUSE) هست رو امتحان کردم.
در نهایت تصمیم من شد توزیع مینت. لینوکس مینت با چندین میز کار مختلف ارائه میشه که من از میزکار cinnamon استفاده میکنم.

لینوکس مینت بر پایه ی توزیع اوبونتو نوشته شده یا بهتر بگم از اوبونتو فورک(Fork) شده. از نظر من مینت محیط لذت بخش، مینیمال و ساده ای داره، کاربران زیادی داره که باعث میشه اگه جایی به مشکلی خوردم به راحتی بتوانم جواب سوال هایم را در انجمن هاش پیدا کنم، آپدیت های منظم برایش ارائه میشه و در کل تمام نیاز های منو براورده میکند.
شاید حرفام باعث شده فکر کنید من تعصب خاصی روی لینوکس دارم اما اینطور نیست من همیشه طرفدار محصولات خوب بودم و هستم، برند و اسم و رسمش زیاد برام مهم نیست. ممکنه یک روز برم به سمت مک یا دوباره برگردم به ویندوز، هرچند الان هم کم و بیش از ویندوز هم استفاده میکنم. برام مهمه که چی باعث میشه من بهره‌وری بیشتری داشته باشم و سریع تر پیشرفت کنم.

نظر شما چیه؟ شما از چه سیستم عاملی استفاده میکنید؟

1 نظر:

  1. همیشه نو

    من از هر سه سیستم عامل استفاده کردم و دارم . می تونم بگم نباید تمایز قایل شد بین این سیستم عامل ها .برای من اینجور بود که هر کدوم مزایای خودشون رو داشتن. با مک به راحتی میتونم به طراحی UI/UX یا طراحی گرافیک بپردازم و با سرعت بالا به کارای رندرینگپ بپردازم. باسیستم عامل لینوکس سرویس هایی که می خواستم تو شبکه ازشون استفاده کنم رو ب راحتی اجرا کردم. یه جاهایی با لینوکس به مکل خوردم اما خب زود حل شد حتی یه مدت کلا روی لینوکس سوییچ کردم اما نتونست همه نیاز های من رو برآورده کنه . از ویندوز هم خب به عنوان اجبار چون همه ازش استفاده می کنن و همه جا هست دارم استفاهده می کنم . نکته ای که هست من روی مک هم کامندلاین خوبی دارم که تمامی دستورات لینوکس اجرا می شه روش و هم محیط گرافیکی خوب و سرعت و عملکرد بالا برای کار های گرافیکی 🙂

نظر دهید:

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *